Hoe scherp is jouw zaag?

Ondernemen is bewegen. Werken, leren en creëren. Vallen en opstaan. Lef tonen. Je kunt heel veel energie krijgen van je werk, maar soms zakt de moed je in de schoenen. Dan voel je dat de balans scheef is en je energie naar de verkeerde dingen gaat. Je zintuigen worden minder geprikkeld omdat je een helm op lijkt te hebben. Je werkt vooral in focus, wat heel goed kan zijn, maar soms kun je dan ook opgaan in je eigen wereld en het contact met jezelf verliezen. Je creativiteit en inspiratie daalt en zo kom je langzaam tot stilstand.

Ik herken dat. Ik ben blij met wat ik doe, ik leef met passie en ik hou van mijn werk. Ik ben trots op wat ik doe, ik word er heel blij van. Maar ook ik mis soms inspiratie en het creatieve gevoel, vooral als ik een te volle agenda heb. Dan ben ik meer bezig met overleven dan met ondernemen. En dan opeens gebeurt het. Je wordt wakker geschud. Je wordt getriggerd door iets wat iemand doet of zegt. Afgelopen vrijdag had ik zo’n moment.

Ik zat bij een ‘kijkshop’ (een workshop over kijken), georganiseerd door de NBPO, mijn beroepsvereniging. Het was vooral een ervaringsworkshop. We deden allerlei oefeningen met kijken en zien. Zo kregen we plaatjes te zien waar je op het eerste gezicht niets bijzonders aan zag. Maar als je wat langer keek, dan zag je opeens dingen die je eerder niet zag, maar die er wel al die tijd al waren. Heel maf. Ik vond het heel inspirerend maar tegelijkertijd ook heel confronterend voor mezelf. Door mijn focus zag ik vaak maar één beeld, het meest voor de hand liggende. Mijn ‘luiken’ stonden niet ver genoeg open om de dingen ook vanuit een ander perspectief te zien. Daar moest ik echt moeite voor doen. Uiteindelijk lukt het wel, maar wat ik voelde was vooral frustratie, dat ik al dat bijzonders niet eerder zag!

Ik realiseerde me tijdens deze kijkshop dat ik ook afstand nodig heb om beter te kunnen zien en écht te kunnen kijken. De afgelopen maanden heb ik hard gewerkt aan allerlei leuke projecten en opdrachten als professional organizer. Vol overgave heb ik me ingezet en alles gegeven. Maar ondanks dat ik mijn doelen scherp voor ogen had, pakte niet alles uit zoals ik het graag had gezien. Hoe dat kwam? Ik was vergeten om zo nu en dan eens wat afstand te nemen om het geheel te overzien. Ik was teveel gefocust op mijn doelen en gunde mezelf niet die afstand die nodig is om het totaalplaatje te zien en ik verloor mezelf volledig in mijn passie.

Het is goed om jezelf de ruimte te geven om zaken van een andere kant te bekijken. Want je kunt het geheel beter overzien, dan als je alleen maar gefocust bent. Maar eigenlijk wist ik dat al, maar ik schonk er zelf te weinig aandacht aan. En het grappige is dat ik het heel vaak zie gebeuren bij mijn klanten. Ik leer hen overzicht te creëren om meer rust en ruimte te kunnen ervaren. Door hen op een andere manier te laten kijken, verruim je hun blikveld. En dan vergeet ik om het zelf ook te doen….

Dus ik heb voor mezelf een missie de komende tijd. Ik ga afstand nemen om te zien of de dingen die ik doe nog aansluiten bij mijn doelen en of er hier en daar wat aan de knopjes gedraaid moet worden om het geheel weer in de juiste balans te krijgen. ‘Houd de zaag scherp’ is de 7e eigenschap uit de ‘7 Habits Of Highly Effective People’ van Stephen R. Covey. En dat is precies wat ik ga doen. En eigenlijk vind ik het daar nu wel een mooi moment voor, zo tegen het einde van het jaar. Ik ga afstand nemen, mijn vizier verfrissen en rustig opnieuw kijken, zodat ik mijn zaag kan scherpen.

Hoe scherp is jouw zaag eigenlijk nog? Neem af en toe eens afstand om naar je werk en jezelf te kijken. Is het geheel nog in balans?

Veel kijkplezier!